Cursussen Nederlands missen hun effect

Hoeveel Ronsese werklozen kunnen geen Nederlands? Dat vroeg N-VA-volksvertegenwoordiger Mark Demesmaeker in opdracht van de Ronsese N-VA-afdeling aan Vlaams minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A). 'En de cijfers spreken voor zich', zegt voorzitter Karl Van Hoecke. 'Van de 1.236 niet-werkende werkzoekenden waren er 738 (60 procent) anderstalig. Slechts vier procent daarvan sprak vlot Nederlands.'

Volgens Van Hoecke heeft de VDAB er desondanks maar 109 geadviseerd om een cursus Nederlands te volgen om hun kansen op de Vlaamse arbeidsmarkt te vergroten. 'En daarvan hebben uiteindelijk slechts 72 mensen die cursus ook effectief gevolgd. Eén dossier werd naar de RVA gestuurd en die heeft de werkloze geschorst. Waarmee zijn we dan bezig? Hoe willen we Nederlandsonkundigen aan werk helpen als de VDAB niet werkt?'

N-VA-coördinator Chantal Thijsman weet waarover ze spreekt. 'Ik zoek geregeld via de VDAB mensen om mijn gehandicapte dochter te begeleiden', vertelt ze. 'Onlangs schreef ik veertig werklozen aan. Welgeteld één heeft gereageerd. Het probleem is dat de dreiging met een schorsing veel van die werklozen niet motiveert. Als ze geen stempelgeld meer krijgen, gaan ze gewoon bij het OCMW aankloppen om een leefloon te krijgen. De motivatie om aan het werk te gaan is ver te zoeken, en dat geldt dus ook voor de motivatie om Nederlands te leren.'

Thijsman gaf drie jaar geleden zelf nog Nederlandse les aan nieuwkomers in Ronse. 'Ik had acht leerlingen. Drie daarvan kwamen regelmatig naar de les, op voorwaarde dat ik ze thuis ging afhalen. Ik ben ermee gestopt omdat het voor mij bijzonder demotiverend was. Ik vrees dat de medewerkers van de VDAB hetzelfde gevoel hebben.'

Teamleider Marc Lucas van de Werkwinkel in Ronse relativeert de cijfers van N-VA, maar onderschrijft het gebrek aan moeite die werklozen zich getroosten om het Nederlands meester te worden. 'Maar let op, de N-VA houdt er geen rekening mee dat in die cijfers van 2007 ook werklozen zijn die eerder al een cursus volgden', zegt hij. 'Omdat we in een faciliteitengemeente niemand kunnen verplichten om Nederlands te leren, laten we hen eerst een tijdje solliciteren in Wallonië, of in Vlaanderen, voor een job waarvoor Nederlands geen vereiste is. En als dat niet lukt, kunnen we hen er alleen op wijzen dat hun kansen zullen verdubbelen als ze Nederlands leren.'

Het drama is, volgens Lucas, dat die cursussen vaak niet helpen. 'Na een paar maanden schiet er van de opgedane kennis steevast niets meer over. Het ontbreekt de meeste anderstaligen immers aan de juiste attitude om de kennis ook te gebruiken in het dagelijkse leven. In Ronse spreken de winkeliers toch Frans als ze horen dat hun klant het Nederlands niet machtig is.'

Maar ook het gebrek aan intensieve cursussen, is volgens Lucas een probleem. 'Vaak is er een wachtlijst tot zes maanden. Het alternatief is avondschool aan een tempo van een paar uurtjes per week. Dat schiet niet op. We denken er daarom aan om echte taalbaden te organiseren én om ons aanbod van cursussen gekoppeld aan een opleiding nog te vergroten en te specialiseren.'

Link naar het artikel: http://nieuwsblad.typepad.com/ronse/2008/09/n-va-de-vdab-ro.html