Laat de middelen het doel niet verhinderen

Volgende zondag staat er met een betoging en een solidariteitsfeest heel wat op til in onze stad. De N-VA is er van overtuigd dat sloganesk geroep op straat door een kleine groep van mensen van buiten de stad, alsook het opjuttend tegenwerk van bepaalde politieke partijen, de problematiek van de faciliteiten niet zal oplossen, laat staan vergemakkelijken.

Wie betaalt immers de prijs van het gelag? Niet alleen mag de Ronsenaar de maatschappelijke rekening ophoesten, bovendien zal hij of zij maandagmorgen ontwaken in een Ronse waar niets verbeterd is, integendeel waar de polarisatie verder is aangescherpt. Jong N-VA en N-VA Ronse kiezen samen met de coalitiepartners voor een andere benadering van de problematiek. Met de organisatie van een colloquium zullen we de werkelijke kostprijs van de faciliteiten voor de stad analyseren. Een duidelijk signaal naar de hogere overheden.

Met dank aan de staatsmannen van gisteren

 De architecten van de huidige staatsstructuur, de staatsmannen van gisteren, hebben de stad Ronse opgezadeld met een vergiftigd geschenk, namelijk de zogenaamde faciliteiten. Bovendien werd deze regeling doorheen de jaren door de toenmalige loodgieters grondwettelijk verankerd. Dit heeft als resultaat dat een minderheid een oplossing blijvend kan blokkeren. De faciliteiten zijn zo meer dan een symbool. Het zijn symptomen van een door omslachtige en halfslachtige compromissen gecompromitteerde staatsstructuur. Probeer maar eens aan een goed menende democraat uit te leggen hoe een minderheid een oorzaak van zoveel ellende blijvend kan blokkeren.

Grondwettelijke anomalie

Voor velen in Vlaanderen zijn de faciliteiten een rariteit en een anomalie in de grondwet. Het is een symboolkwestie waar sommigen bij gelegenheid tegen ageren om de staatsstructuur in vraag te stellen, om daarna over te gaan tot de orde van de dag.

Voor de Ronsenaars zijn de faciliteiten echter een dagelijkse realiteit waarop we iedere dag opnieuw een antwoord moeten vinden. Straatagitatie en opgehitste gemoederen zullen hierbij geen soelaas brengen. Dergelijke initiatieven vertroebelen de discussie en verhinderen de doelstelling. 

Faciliteiten zijn asociaal

Jong N-VA en N-VA Ronse hebben zich steeds fel gekant tegen de specifieke taalregeling, omdat deze verantwoordelijk is voor een dualiteit in de Ronsese samenleving. De N-VA heeft al meermaals gewezen op de perverse consequenties en de maatschappelijke gevolgen.

Net zomin als de eenzijdige focus op anderstaligen, kunnen Jong N-VA en N-VA Ronse zich niet verzoenen met een dubieuze lofzang aan de faciliteiten. Meertaligheid betekent inderdaad een troef en het verhoogt de kansen in de samenleving aanzienlijk, maar als we merken dat kinderen en jongeren met een achterstand verkeren in hun schoolcarrière, dat ongeveer de helft van de werkzoekenden het Nederlands onvoldoende tot niet beheerst om een job te vinden, dat gemeenschappen naast elkaar leven,… Dan moeten we de moed hebben om de oorzaken ten gronde aan te pakken. Eén daarvan zijn de faciliteiten die deze asociale realiteit in stand houden.

De manier waarop een bepaalde politieke partij electoraal munt tracht te slaan uit de faciliteiten of de straatagitatie om bepaalde bevolkingsgroepen electoraal aan zich te binden is schrijnend. Temeer daar men decennialang de kop in het zand heeft gestoken voor de maatschappelijke problemen. Wij oogsten vandaag wat zij jarenlang hebben gezaaid.

Gemiste kans

Tenslotte is het solidariteitsfeest een gemiste kans. Alhoewel men dit nu in alle talen ontkent, blijven Animo, de jongeren van de sp.a, en Jong Groen de initiatiefnemers. Men is er amper tot niet in geslaagd om het draagvlak te verruimen en werkelijk een openheid te creëren naar alle Ronsenaars zonder enig onderscheid. Jong N-VA Ronse laat zich niet voor deze kar spannen.

Dat de organisatoren van het solidariteitsfeest zonder enig overleg met het College van Burgemeester en Schepenen het logo van de stad Ronse op een tweetalige affiche plaatsen, kon voor de N-VA niet door de beugel.  Het is dan ook goed dat, onder impuls van N-VA Ronse, de burgemeester het signaal gaf om alle affiches en flyers waarop het logo ‘pronkt’ te laten weghalen.

Organisatie van een colloquium over de faciliteiten

Vertrekkend vanuit de Hegeliaanse dialectiek ligt de oplossing niet bij de these of de antithese, maar de synthese. De faciliteiten zullen we niet vanuit Ronse afschaffen. Daar kunnen we niet omheen, vandaar moeten we de nodige creativiteit aan de dag leggen om de gevolgen analytisch en cijfermatig aan te tonen. Op aansturen van de N-VA is daarover een belangrijke passage opgenomen in het bestuursakkoord. Met de organisatie van een colloquium, waarvan de voorbereidingen gaande zijn, zal de bestuursmeerderheid een krachtig signaal geven aan de hogere overheden. Hiermee kiezen we voor een andere benadering van de problematiek, met name: een inhoudelijke analyse onderbouwd door een wetenschappelijke studie. Op het einde van de rit zal duidelijk zijn hoeveel het taalfaciliteitenstatuut kost aan onze stad en de Ronsenaars.