Voor N-VA Ronse mag onze stad niet het kind van de rekening zijn voor BHV

Nu de onderhandelingen opnieuw op kruissnelheid zijn, komt het communautaire hete hangijzer opnieuw bovendrijven. Voor de 8 onderhandelende partijen is de nota van Di Rupo een voldoende onderhandelingsbasis voor de staatshervorming en de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV). N-VA Ronse waarschuwt dat in de compensatietsunami voor BHV ook, weliswaar verdoken, Ronse de dans niet ontspringt. ‘Een verdere uitholling van het Nederlandstalig karakter en een bestendiging van de faciliteiten mogen geen pasmunt zijn voor de splitsing van de kieskring BHV’, aldus N-VA Ronse. 

Opstart van de onderhandelingen

Gisteren zijn de onderhandelingen voor de vorming van een nieuwe regering opnieuw opgestart. Er zal in de eerste plaats onderhandeld worden over BHV en de staatshervorming, alvorens de socio-economische dossiers ter tafel worden gebracht. De onderhandelaars steken alvast een tandje bij, want formateur Di Rupo heeft zichzelf een deadline opgelegd om het communautaire varkentje te wassen. Tegen 10 september wil men van wal steken met de begroting en tegen dan moet de BHV luis voorgoed uit de pels zijn verbannen.

De 8 partijen aan de onderhandelingstafel hebben op 22 juli beslist om de onderhandelingen op te starten op basis van de nota Di Rupo: ‘Een efficiëntere federale staat en een grotere autonomie voor de deelstaten’. Alleen N-VA oordeelde na een uitgebreide analyse dat deze nota een onvoldoende basis was voor een evenwichtig akkoord met een ingrijpende, noodzakelijke communautaire en economische hervorming. Voor tal van onderhandelaars was daarmee een belangrijke opdracht geslaagd. Verschillende opiniemakers zijn het er immers over eens dat deze nota bedoeld was om ‘N-VA er af te rijden’.

Grondwettelijk Hof

Huub Broers, burgemeester van Voeren en N-VA senator, legt de vinger op de wonde en toont aan dat in de nota van Di Rupo alle taalgrens- en faciliteitengemeenten in de onderhandelingen voor de splitsing van de kieskring BHV worden opgenomen.

In ‘3.3 Statuut en gebruik van de talen in de zes faciliteitengemeenten’ (pp. 23 – 24) van de nota Di Rupo wordt aangegeven dat het Grondwettelijk Hof als enige bevoegd zal zijn om ‘het geheel van normen en administratieve akten die de garanties, rechtstelsels en taalrechten die van toepassing zijn in de faciliteitengemeenten aantasten (…) te vernietigen of op te schorten’. In het volgende paragraaf lezen we dat dit eveneens wordt ingevoerd ‘ten voordele van de Nederlands-, Frans- en Duitstaligen die in de andere gemeenten wonen met een speciaal statuut’. Dat komt de facto neer op alle taalgrens- en faciliteitengemeenten, dus ook Ronse.

Met de uitbreiding van de bevoegdheden van het Grondwettelijk Hof wil Di Rupo de verschillen in interpretatie tussen rechtbanken en administratieve overheden verhinderen door de eenheid van rechtspraak en een uniforme toepassing van de wet verzekeren. Klachten zullen dan niet langer worden behandeld door de Vlaamse kamer van de Raad van State, maar door het tweetalige Grondwettelijke Hof. Franstalige rechters kunnen zich zo ook bemoeien met onze stad. Daarbovenop kan in 1 jaar op de 2 de stem van de Franstalige voorzitter de doorslag geven. Daarmee verliest de Vlaamse overheid integraal de voogdij en wordt de bevoegdheid van de Vlaamse regering om de taalwet in deze materie te interpreteren drastisch gekortwiekt. Benieuwd hoelang de Omzendbrief Peeters dan nog zal standhouden? 

Ronse is geen pasmunt voor BHV

‘De compensaties voor de splitsing van BHV stapelen zich op en reiken veel verder dan dat men ogenschijnlijk aangeeft. Huub Broers wijst er terecht op dat daarmee o.a. Ronse bestuursrechterlijk een tweetalige gemeente wordt’, aldus N-VA Ronse. Dit druist in tegen iedere logica van de territoriale indeling van het land en holt de bevoegdheden van het Vlaams Gewest verder uit. De taalgrens- en faciliteitengemeenten in het algemeen en Ronse in het bijzonder mogen niet het kind van de rekening, noch de afkoopsom voor de splitsing van BHV zijn.  

De faciliteiten zijn nefast voor Ronse en dwingen onze stad in een keurslijf dat de verdere ontwikkeling en ontplooiing van de stad belemmert. Ronse moet integraal deel kunnen uitmaken van Vlaanderen. Daarom pleit N-VA Ronse onomwonden voor de afschaffing van de faciliteiten.