De N-VA 10 jaar in het stadsbestuur

In 2012 en 2018 verbaasde N-VA Ronse vriend en vijand met een sterk verkiezingsresultaat. De Ronsenaars geloofden in onze gedreven ploeg en het sterke programma dat de partij naar voor schoof. Na 86 jaar links bestuur kon de N-VA verandering brengen. Veel Ronsenaars zien die verandering en weten dat de N-VA dé motor voor de vooruitgang is.

Een interview met schepenen Brigitte Vanhoutte, Aaron Demeulemeester en Wim Vandevelde

Wim, na de verkiezingen in 2012 begon je als enige N-VA’er in het schepencollege. Hoe ervaarde je die periode?

Wim Vandevelde: “Het was vooral een zeer intense periode omdat je als nieuwkomer heel wat studiewerk moet verrichten om in de vele dossiers de juiste klemtonen te leggen. Tegelijkertijd was het ook boeiend omdat we toen de basis legden voor onze contacten op hoger niveau. Dankzij die relaties hebben we heel wat projecten in Ronse kunnen financieren.”

De N-VA zit nu bijna tien jaar in het stadsbestuur. Waaraan zie je dat Ronse dankzij de N-VA veranderd is?

Brigitte Vanhoutte: “Met de N-VA in het stadsbestuur zijn er heel wat belangrijke beslissingen genomen en hebben we de juiste koers ingezet. Er kwam een doorbraak in het zorgdossier en is er zicht op de bouw van een nieuw woonzorgcentrum. Er werd een nieuw onthaal- en belevingscentrum uitgebouwd in De Hoge Mote, met uitstraling voor onze dienst toerisme. Voor de N-VA bestaan er geen heilige huisjes. Dat hebben we bewezen tijdens de discussie over het armoedebeleidsplan. Wij kiezen voluit voor de Ronsenaars en niet voor de structuren.”

Aaron Demeulemeester: “Als nieuwkomer was het niet evident om mijn weg te vinden in de politiek. Ik heb mijn stempel kunnen drukken door out of the box te denken. Een N-VA’er bekijkt de zaken wel eens anders: nuchter, logisch en vooral met de wil om resultaten te boeken.”

Vind je als ondernemer dat de politiek soms te traag werkt?

Aaron Demeulemeester: “De structuur waarbinnen we werken, vind ik heel archaïsch. Er zijn heel wat verouderde procedures en wetmatigheden. Als ondernemer neem ik honderd procent persoonlijk de verantwoordelijkheid voor mijn beslissingen. Hoewel ik verantwoordelijk ben voor vier vaste medewerkers en twintig studenten/flexijobs kan ik veel uitproberen en kort op de bal spelen. Ik leg enkel aan mezelf verantwoording af. In het stadhuis leg ik verantwoording af aan alle Ronsenaars. Als schepen zet ik mij dagelijks in voor een beter Ronse, maar ik moet ook rekening houden met strategische, politieke zaken. Dat vind ik soms tijdsverlies.”

Strategie en politieke zaken. Is het dat wat juristen aantrekt in de politiek?

Brigitte Vanhoutte: “(lacht) Die vraag had ik zien aankomen. Het klopt dat sommige juristen de stap naar de politiek zetten. Ook in Ronse zijn enkele van mijn confraters actief in de lokale politiek. Daar is niets mis mee. Goed aan politiek doen, is nauw verbonden met een goede kennis van de wetgeving. Een juridische achtergrond is dus ongetwijfeld een meerwaarde. Ik ben in elk geval tevreden dat ik als beleidsmaker ook een juridische reflex heb. Dat is soms echt nuttig.”

“Het is niet de verandering die pijnlijk is, enkel de weerstand tegen die verandering”, luidt een uitdrukking. Met het zorgdossier kan jij die uitdrukking wellicht het meest beamen, Wim?

Wim Vandevelde: “Dat is waar. Het is soms confronterend om te zien dat bepaalde organisaties – zoals vakbonden – in persoonlijke gesprekken toegeven dat er ingrijpende veranderingen nodig zijn, maar dat ze die boodschap niet openbaar durven uitspreken. Het zou moediger geweest zijn om op een constructieve manier mee te denken over het zorgdossier. Uiteindelijk gaven de rechtbanken ons gelijk. Opnieuw ging de discussie niet over de toekomst van de zorgbehoevende Ronsenaars, maar wél om de eigen achterban.”

Op welke verwezenlijking van je N-VA-collega’s ben je het meest trots?

Wim Vandevelde: “Het toeristische onthaalcentrum de Hoge Mote van Brigitte en de duurzame infoborden van Aaron. Dat zijn stuk voor stuk eigentijdse invullingen die echt een meerwaarde creëren.”

Aaron Demeulemeester: “Wim bracht de doorbraak in de restauratie van de Sint-Hermesbasiliek. Bij Brigitte apprecieer ik haar strijd voor kwalitatief onderwijs in Ronse.”

Brigitte Vanhoutte: “Aaron brengt een frisse wind in het jeugden evenementenbeleid en Wim zet zijn tanden in heel wat pittige dossiers zoals de bouw van een nieuw woonzorgcentrum of het rechtvaardigheidsverhaal bij sociaal wonen.”

Welk belangrijke dossiers zitten er de komende maanden in de pijplijn?

Brigitte Vanhoutte: “Alle voorbereidende besprekingen rond de bouw van het nieuwe administratief centrum zijn achter de rug. De komende twee jaar staan voor mij in het teken van de realisatie van dat centrum. Met de uitbreiding en de modernisering van het huidige stadhuis wil ik ten volle gaan voor een efficiënte dienstverlening voor elke Ronsenaar.”

Aaron Demeulemeester: “De eerste stappen naar een volwaardig jeugdhuis en het evenementenbeleid dat eindelijk gestalte krijgt. Daarbij willen we inzetten op kwaliteit, het Ronses DNA en duurzaamheid.”

Wim Vandevelde: “De bouw van het nieuwe woonzorgcentrum, de ontwikkeling van de zorgsite op campus Delghust en de restauratie van de Sint-Hermesbasiliek. We hopen op bijkomende doorbraken in het dossier van de N60 en de zuidelijke ontsluiting van onze stad.”

Op 1 september krijgen de Ronsenaars een nieuwe burgemeester. Zal dat verandering brengen voor Ronse?

Wim Vandevelde: “Het zou vreemd zijn dat te ontkennen. Luc Dupont was een kind van zijn tijd en had een bepaalde benadering voor dossiers of voor het leiden van een schepencollege. De nieuwe burgemeester zal zijn weg moeten vinden. Hij moet de cohesie in de ploeg bewaren. Ik wens hem alvast veel succes.”

Tot slot: In 2024 zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Waarom is het belangrijk dat de N-VA de grootste partij van Ronse wordt?

Brigitte Vanhoutte: “De N-VA is de partij voor elke Ronsenaar die vooruit wil! We moeten in 2024 de grootste partij worden om ons project verder te kunnen uitrollen. Bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen is er geen opkomstplicht meer én we verkiezen rechtstreeks de burgemeester. De vraag is dus: wie is er bekwaam genoeg om de stad naar behoren te leiden. Het mag geen populariteits- of schoonheidswedstrijd zijn. Het moet over de inhoud gaan.”